Hastalıklıyım.
Yaşadığım şehir gibi.
Evim gibi, oturduğum sandalye gibi, yastığımın her iki yüzü gibi hastalıklıyım.
Sarardı cümlelerim, küflendi günüm,
cılız hayaller kaldı avuçlarımda, griye döndü gökyüzüm.
İnanmıyorum, hiçbir şeye, hiçe ve bir şeye.
İnanamıyorum.
İyileştiğimde mi öleceğim? Yoksa öldüğümde mi iyileşeceğim?
Bu da başladığı gibi bitmeyenlerden.
Hastalıklıyım.
Çalmakta olan şarkı gibi.
Sevinç çığlıkları biriktirdiğim boş kumbaram gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder